RÓŻA DZIKA (łac. Rosa canina L.) krzew o łukowatych wygiętych pędach i haczykowatych kolcach. Kwitnie w maju i czerwcu, owoce dojrzewają we wrześniu i październiku. Owocem jest tak zwana szupinka o barwie żółtopomarańczowej do ciemnoczerwonej z odcieniem brunatnym o błyszczącej powierzchni. Róża dzika występuje w półkuli północnej. Na świecie znanych jest 1400 gatunków i odmian róż, w Polsce dziko rosną tylko 23 gatunki. Do celów leczniczych wykorzystywane są m.in. róża francuska, róża stulistna, róża pomarszczona i róża girlandowa. Róża dzika w Polsce rośnie na brzegach lasów, w pobliżu domów na miedzach i leśnych przydrożach, na słonecznych zboczach i nieużytkach. Sadzona również jako krzew ozdobny bądź żywopłot.
Owoc dzikiej jest surowcem o bogatej ilości witamin i składników odżywczych. Szczególnie wysoka jest ilość witaminy C, która waha się w granicach 0,5 do 2%. Ponadto w surowcu występują witaminy z grupy B, witamina A, PP, E i K oraz karotenoidy takie jak likopen, zeaksantyna i luteina. Innymi składnikami występującymi w owocu są garbniki, flawonoidy i antocyjany.
Ze względu na bogactwo składników owoce dzikiej róży wykorzystuje się jako surowiec witaminizujący i wzmacniający. Wyciągi z dzikiej róży szczególnie zleca się w stanach stresu, ogólnego osłabienia i zmęczenia. Olejek różany pozyskiwany z owoców stosuje się jako dodatek poprawiający smak i zapach leków oraz w przemyśle kosmetycznym.
Z owoców dzikiej róży wykonuje się napary, odwary, nalewki, konfitury, herbatki, wina różane oraz inne przetwory.
Dodatkowo olejek z róży używany jest jako składnik perfum i dodatek do mydeł i kremów.
- E. Senderski Prawie wszystko o ziołach
- Kaszuba M., Viapiana A., Wesołowski M., Dzika róża (Rosa canina L.) jako źródło witamin i przeciwutleniaczy w diecie człowieka, Farm Pol, 2019, 75(2)
- Cendrowski A., Kalisz S., Mitek M., Właściwości i zastosowanie owoców róży w przetwórstwie spożywczym. Nauka. Technologia. Jakość, 2012, 4 (83), 24 – 31
