Kolendra siewna (Coriandrum sativum L.) to jednoroczna roślina z rodziny selerowatych. Często bywa nazywana pieprzem polskim albo chińską pietruszką. Pochodzi prawdopodobnie z Bliskiego Wschodu i Europy Południowej, jednakże od tysiącleci znana jest również w Azji. Jest powszechnie stosowana od czasów starożytnych w kuchni i medycynie ludowej.
Jej nazwa pochodzi od greckiego słowa coris (co znaczy: pluskwa, gryźć) ponieważ świeże liście oraz niedojrzałe owoce kolendry posiadają nieprzyjemny zapach pluskwy (znikający dopiero wówczas, gdy roślina dojrzeje) lub też z powodu wyglądu młodych nasion, przypominających europejską pluskwę domową Cimex lectularius.
Najstarsze wzmianki na jej temat znaleźć można w Biblii (w Księdze Liczb kolor manny porównany został z barwą kolendry), egipskich papirusach oraz sanskryckich tekstach. Została znaleziona w grobowcu Tutenchamona W Polsce pojawiła się w czasach pierwszych Piastów. W średniowieczu uważano ją za afrodyzjak. Chińczycy wierzyli, że nasiona kolendry zapewniają nieśmiertelność.
W ziołolecznictwie wykorzystuje się owoc kolendry oraz wyizolowany z owocu olejek eteryczny. Owoce zawierają olejek, kumaryny, związki białkowe i olej tłusty sięgający 20% całkowitej masy surowca. W olejku eterycznym występuje linalol, geraniol, α-pinen i limonen. Kompozycja związków chemicznych obecnych w olejku odpowiada za główne właściwości surowca – pobudzające trawienie i rozkurczające. Owoce kolendry wchodzą w skład mieszanek ziołowych poprawiających trawienie i pobudzających apetyt.
Owoce kolendry wykorzystywane są do poprawiania smaku i zapachu mieszanek ziołowych, marynat, pieprzu ziołowego i alkoholi.
- Wydawnictwo Naukowe PWN Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa
Matławska I., Farmakognozja, Poznań 2008r
