KORZEŃ BURAKA ( z łac. Beta vulgaris ) jest to roślina jednoroczna, dwuletnia lub wieloletnia uprawiana powszechnie na całym świecie w strefach umiarkowanych i podzwrotnikowych. Burak jest także uprawiany w Polsce. Korzenie mają różne zabarwienie jak i różny kształt.
KORZEŃ BURAKA
Surowiec:
Liście buraka są jajowate lub eliptyczne, zaostrzone na szczycie, na brzegach orzęsione, całobrzegie, ciemnozielone, z wierzchu połyskujące. Kwiaty natomiast są rozdzielnopłciowe, jednopienne. Kwitnie wraz z rozwojem liści, IV-V. Korzeń buraka ćwikłowego zawiera beta cyjany, allantoinę, aminokwasy alkaloidy, cukry, kwasy organiczne, saponiny, ślady olejku, witaminy jak również sole mineralne.
KORZEŃ BURAKA
Zastosowanie w lecznictwie, substancje:
Korzeń buraka zawiera betacyjany, alantoninę, aminokwasy, alkaloidy, cukry, kwasy organiczne, saponiny oraz śladowe ilości olejku oraz witaminy i sole mineralne. Ziele buraka bogate jest w betacyjany, witaminy A, B, C i aminy. Korzeń buraka ma zastosowanie odkażające, wykrztuśne i drażniące jak również ma zastosowanie w chorobach górnych dróg oddechowych. Wyciąg z buraka ćwikłowego ma działanie tonizujące, powodując wzmożone określonych funkcji życiowych organizmu, wzmacniając w niedokrwistości, chorobach nerek lub schorzeniach skórnych.
Syrop z buraka przynosi natychmiastową ulgę w suchym i męczącym kaszlu. Skutecznie odflegmia oskrzela, co pozwala dziecku spokojnie przespać całą noc i swobodnie oddychać. Powleka podrażnione i przysuszone błony śluzowe dróg oddechowych. Burak ma również za zadanie wzmocnić poprzez swoje witaminy i minerały, które są wartościowe dla dzieci borykające się z anemią
[1] Nowak, T.Z., Zioła dla zdrowia dzieci
2 Senderski M.E., Prawie wszystko o ziołach
3 Wydawnictwo Naukowe PWN Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa
